منظر پساصنعتی، میراث یا متروکه؟ بررسی موردی : کوره‌های آجرپزی

نواحی صنعتی که روزگاری بخش مهمی از زندگی انسان‌ بود، اکنون رها شده‌ است. کوره‌های آجرپزی نمونه‌ای از مناظر پساصنعتی خاص ایران است که هم‌اکنون به‌دلیل معضلات متعدد اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی محکوم به نابودی است. حال آنکه این سایت‌ها به‌عنوان منظری میراثی‌ـ‌ صنعتی دارای ارزش است. با توجه به تراکم بالای شهری، این نواحی، موقعیتی ممتاز برای ایجاد منظر چندعملکردی و پویا در سطح کلان‌شهر تهران محسوب می‌شود. چرایی حفظ یا تخریب سایت کوره‌های آجرپزی، سؤال محوری این پژوهش را تشکیل می‌دهد. بازتولید گونة جدیدی از منظر که علاوه بر محل گذراندن اوقات فراغت، غنا‌بخش هویت و خاطرات صنعتی گذشته نیز باشد، چشم‌انداز ارائه‌شده برای سایت‌ متروک و زوال‌یافته کوره‌های آجرپزی است. در واقع، منظر با دخالت در این سایت‌های به ظاهر فاقد ارزش و بازگرداندن آنها به جامعه و شهر، به خلق ارزشی جدید می‌پردازد که شکل‌دهندة رفتاری نو در جامعه است.